معنی سکه زنی - جستجوی لغت در جدول جو

سکه زنی

فرهنگ فارسی عمید

سکه زن

کسی که پول فلزی سکه می زند

فرهنگ فارسی عمید

سینه زنی

(نَ / نِ زَ)

عمل سینه زن. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

سکه کن

(نَ / نُو گِ رِ)

آنکه بر روی سکه نقش کند. رجوع به تذکره الملوک چ 2 صص 21- 22

لغت نامه دهخدا

کم زنی

(کَ زَ)

تواضع. خضوع. (فرهنگ فارسی معین). فروتنی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ترک علائق کردن و گسستن از دنیا:
ای شمس حق ّ تبریز دل پیش آفتابت
در کم زنی ّ مطلق از ذره کمتر آمد.
مولوی.
راه تو نیست سعدیا کم زنی و مجردی
تا بخیال در بود پیری و پارساییت.
سعدی.
رندیی کو سبب کم زنی من باشد
به ز زهدی که شود موجب پندار مرا.
اوحدی.
چون تواضع نکنم و کم زنی ننمایم. (افلاکی). امروز راهبی قصد کم زنی ما کرد تا، آن مسکنت از ما برباید... در کمی و کم زنی ما غالب شدیم چه آن تواضع و کم زنی و مسکنت از میراث حضرت محمدیان است. (افلاکی، یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

سکه کنی

(سِکْ کَ / کِ کَ)

عمل سکه کردن و سکه زدن: استادان سکه کن هرروز بشغل سکه کنی اشتغال مینمایند. (تذکره الملوک چ 2 ص 22)

لغت نامه دهخدا

سکه زدن

(شُ دَ)

فلزی را بصورت مسکوک درآوردن. (فرهنگ فارسی معین) :
زدند سکه پس آنگه بدولت دارا
بسی گرفت ازو دهر زیب و زینت و فر.
ناصرخسرو.
که از پولادکاری خصم خونریز
درم را سکه زد بر نام پرویز.
نظامی.
چندین هزار سکۀ پیغمبری زدند
اول بنام آدم و خاتم بمصطفی.
سعدی

لغت نامه دهخدا

کله زنی

(کَلْ لَ / لِ زَ)

لاف زنی. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس)

لغت نامه دهخدا

گله زنی

(گَ لَ سُ)

دهی است از دهستان دیربخش خورموج شهرستان بوشهر که در 108000گزی جنوب خاور خورموج و جنوب کوه نمک واقع شده است. هوای آن گرم و سکنۀ آن 306 تن است. آب آنجا از چاه تأمین میشود. محصول آن غلات، خرما و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

سکه زن

(نَ / نُو کَ دَ / دِ)

ضرابی و کسی که پول رایج را سکه میکند. سکه زننده. ضراب. (ناظم الاطباء) :
من سکه زنم بقالبی خوب
او نیز زند ولیک مقلوب.
نظامی.
مشارالیه باید که متوجه باشد که ضرابهای سکه زن بدستور مقرر در اشرفی و عباسی سکه کاری نمایند. (تذکره الملوک چ 2 ص 33)

لغت نامه دهخدا